మదీయ ద్విచక్ర వాహనంబు..

"దెబ్బలు తగలకుండా  ఎవరూ  సైకిల్  నేర్చుకోలేరు"
 ఇది అందరూ సాధరణంగా చెప్పే మాట .కానీ నేను నాతో పాటూ  మా అన్నయ్యలందరికీ దెబ్బలు తగిలించి మరీ సైకిల్ నేర్చుకున్నాను...:D .ఎలా అంటే..

నేను  చిన్న స్కూల్ నించి పెద్ద స్కూల్ కి వెళ్ళేటప్పుడు నాన్నగారు నాకో మాట ఇచ్చారు. ఏమిటంటే  నేను కనక 5th క్లాస్ పరీక్షలు పాస్ అయ్యి 6th క్లాస్ కోసం హై స్కూల్ లో సీట్  సంపాదిస్తే, నాకు సైకిల్  కొనిపెడతానన్నారు."దాని మీద రోజు చెల్లి నువ్వు స్కూల్ కి వెళ్ళొచ్చు"  అన్నారు (నేను, చెల్లి ఒకటే  క్లాస్ చిన్నప్పటినించీ. బాబోయ్ నేనేమి ఫెయిల్ అవ్వలేదు అండీ ..నాకు 5 సంవత్సరలప్పుడు  దానికి 4 సంవత్సరాలు. అప్పుడు ఇద్దరినీ ఒకేసారి స్కూల్లో  వేసేసారు..అదన్నమాట సంగతి...:)).సరే నేను పాస్ అవుతానని నామీద నాకు చాల  నమ్మకం ఉండబట్టి..వేసవి సెలవల్లో పెద్దమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు మా నలుగురు అన్నయ్యలనీ  చాలా బ్రతిమలాడా నాకు సైకిల్ నేర్పమని..

సరే ఎలగైతేనేమి ఒక అన్నయ్య ఒప్పుకున్నాడు.వాడు ఒక పేద్ద సైకిల్  తీసుకొచ్చి,  ఒక రెండు రోజులు నన్ను రోడ్   మీద తిప్పాడు.రోడ్  మీద ఎలా నడపాలి ,ఎటు వైపు నడపాలి ఇలాంటి థియరి అంతా చెప్పిన మీదట,ఇప్పుడు ప్రాక్టికల్స్  టైం అన్నాడు.ముందుగా  నన్ను ముందు కుర్చోబెట్టుకొని,హాండిల్   పట్టుకోమనేవాడు.వాడు కూడా పట్టుకొనేవాడు..అలా.. అలా.. ఒకసారి  తను తొక్కుతూ నాకు తెలీకుండా హాండిల్  వదిలేసాడు.నేనూ బాగానే పట్టూకున్నా.స్ట్రైట్  రోడ్  అవ్వటం వలన హాండిల్  తిప్పాల్సిన పని లేకుండా ఒక 5 నిమిషాలు బాగానే పట్టుకున్నా.కానీ, ఎందుకో అన్నయ్య వైపు చూసా అన్నయ్య చేతులు ఖాళిగా ఉన్నాయి.అంతే హాండిల్    ొదిలేసా.ఇంకేముంది ఇద్దరం రోడ్ పక్కన ఉన్న బురదలో జర్రుమని పడ్డాం.

నాకేమీ దెబ్బలు తగలలేదు కానీ,పాపం అన్నయ్యకి దెబ్బలు తగిలాయి.అయినా మొదటి సారి కదా నన్ను క్షమించేసాడు అన్నయ్య.మళ్ళీ మరుసటి రోజు సైకిల్ మీద తీసుకెళ్ళాడు.ఇలా ఒక వారం రోజులకి హాండిల్ పట్టుకోవడం నేర్చుకున్నా.కానీ, కాళ్ళు అందేవి కాదు సో, తొక్కడం అన్నయ్య చూసుకొనేవాడు..ఇలా రోజులు గడుస్తుండగా...

ఒకరోజు యధావిధిగా  నేను హాండిల్ పట్టుకుంటే అన్నయ్య వెనకాల పాటలు   పాడుకుంటూతొక్కుతున్నాడు.కాసేపటికి ఎదో స్మెల్ వచ్చింది.చూసా.అన్నయ్య సిగరెట్  కాలుస్తున్నాడు..నేను అలానే కాం గా ఉండి  ఇంటికి వెళ్ళి డిటెక్టివ్ రేంజ్లో  పెద్దమ్మ తో మెల్లగా చెప్పేసా..అంతే వాడికి ఫుల్ కోటింగ్ పడిపోయింది..ఇంక వాడు
"రాక్షసి .. దొంగ మొహమా..నమ్మక ద్రోహి..విశ్వాస ఘాతుకురాలా.."అని నానారకాలుగా తిట్టి, "నీకు సైకిల్ చచ్చినా రాదు" అని  శాపనార్దాలు పెట్టి , తర్వాత నేను ఎంత బ్రతిమలాడినా నాకు సైకిల్ నేర్పలేదు.

సరే సెలవలు అయిపొయాయి.మా ఊరికి మతో పాటూ ఇంకో అన్నయ్య కూడా వచ్చాడు .వచ్చేసరికి నాన్నగారు కొత్త సైకిల్ కొని ఉంచారు.ఆ అనందం తో ఒక రోజు గడిచిపోయింది.రెండో రోజు ఎలాగోలా మెల్లగా మా ఇంకో అన్నయ్యని బ్రతిమలాడా.కొత్త సైకిల్  కదా సరదాగా ఉంటుందని వాడూ  ఒప్పుకున్నాడు.. వాడి దయవల్లా...సైకిల్ చిన్నది అవ్వటం వల్లా.. ఎక్కడం, తొక్కడం కూడా  నేర్చేసుకున్నా...

ఒక రోజు మా అన్నయ్య నేను తొక్కడం చూసి తన శిష్యురాలి ప్రగతిని చూసి మురిసిపోయి ,నన్ను సైకిల్ ఎక్కించి "తొక్కుకుంటూ ఇంటికి వెళ్ళిపో..నేను వెనకాలే వస్తా"  అన్నాడు..సరే అని మొదటి సారి ఎవరి సహాయ సహకారాలు లేకుండా సైకిల్ తొక్కుతున్నాననే ఆనందంలో ఉండగానే ఇల్లు వచ్చెసింది..అమ్మ బయట బావి దగ్గర ఉంది..నా ప్రజ్ఞ్నాపాటవాలు  చూసి మెచ్చుకోలుగ నవ్వుతుంది..అప్పుడు నాకు గుర్తొచ్చింది..ఎమిటంటే..నాకు సైకిల్ బ్రేక్ వేసి దిగడం రాదని.. :O

అంతే..ఇల్లు వచ్చేసింది..నేను దాటెసాను..తొక్కుకుంటూ వెళ్ళిపోతున్నాను..అమ్మ దిగు దిగు అని అరుస్తుంది..నేను అలానే అమ్మని చూస్తూ తొక్కుకుంటూ వెళ్ళిపోతున్న్నా..వెళ్ళిపొయా..
తర్వాత అన్నయ్య వచ్చాడు."పిన్నీ అది ఇంకా ఇంటికి రాలేదా" అని అడిగాడు.అమ్మ లబోదిబోమంటూ జరిగింది అంతా చెప్పింది. అంతే అన్నయ్య బండి వేసుకొని బయల్దేరాడు.అప్పుడు నేను మా ఊరు పేరుపాలెం దాటేసి పక్క ఊరు ముత్యాలపల్లి కూడా వెళ్ళిపోయాను.అప్పుడు అన్నయ్య నన్ను ఛేజ్ చేసి పట్టుకొని  ఆపాడు.ఇద్దరం మళ్ళీ కింద  పడ్డాం...:((

ఆ దెబ్బలు మానిపోతుండగా నేను ఎక్కడం, తొక్కడం, దిగడం అన్నీ నేర్చేసుకున్నా ..
ఇప్పుడు ఎవరూ లేకుండ కొంచెం దూరం(మా వీధి చివర కొట్టు వరకూ)సైకిల్ వేసుకొని వెళ్ళి అమ్మ చెప్పిన సరుకులు  తెస్తూ ఉండేదాన్ని.  .
ఇలా ఉండగా ఒకరోజు రోడ్ మీద ఎవరో ఇద్దరు మిత్రులు పాపం ఆప్యాయంగా వారి ద్విచక్ర వాహనాలపై(సైకిల్)  కూర్చొని..ఒకరి భుజం మీద ఒకరు చెతులేసుకొని మాట్లాడుకుంటుండగా..నేను దూరం నించి వారిని తిలకించాను..అప్పుడు నా మనసులో ఒక ఆలొచన వచ్చింది..."కొంప తీసి నేను వాళ్ళ మధ్యనించి వెళ్ళను కదా అని..వెంటనే మళ్ళీ  అనుకున్నా ఛ అలా ఎందుకు చేస్తా..నేను ఇప్పుడు నా ద్విచక్ర రధ సారధ్యం లో  ఆరి తేరి ఉన్నా కదా"  అని...కాని విధి బలీయమైనది కదా ..

వెళ్తున్నా వెళ్తున్నా..వాళ్ళ దగ్గరికి వెళ్ళిపోయా..ఏమైందో తెలీదు..హాండిల్ వాళ్ళ వైపుకి తిరిగింది..అంతే నేను వాళ్ళ మధ్య నించి కొంప తీయకుండానే దూసుకుపోయాను.ఆ మిత్రులు వాళ్ళ వాహనాలతో సహా పడిపోయారు.ఏం జరిగిందో వాళ్ళకి అర్ధం  కాలేదు.నాకు అర్ధమైంది ..ఎందుకంటే అలవాటు అయిపొయాయి...:) .వాళ్ళకి అర్ధం అయ్యాక   మెల్లగా లేచారు..నన్ను  అదోలా చూసి నన్నూ  లేపారు..నేను సిగ్గుతో ఇంటికి పారిపోయాను..ఏం జరిగింది అని అమ్మ అడుగుతున్నా.ఏం చెప్పకుండా .లొపలికి పారిపోయా..తర్వాత పాపం వాళ్ళు నా వాహనాన్ని మా ఇంటికి తెచ్చి ఇచ్చారనుకోండి..పాపం ఏమి అనలేదు వాళ్ళు కూడా...:))

 ఇదండి నా సైకిల్ కధ..తర్వాత చెల్లిని వెనకాల ఎక్కించుకొని వీర తొక్కుడు తొక్కెసాననుకోండి..బ్రేక్స్ లేని సైకిల్ తో కూడా సేఫ్ గా ఇంటికి వచ్చేదాన్ని..

కాలేజ్లో  ఉండగా స్కూటీ  కూడ నేర్చేసుకున్నా మా ఫ్రెండ్ని పడేసి మరీ..:P