ఆంగ్ల నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు.. :)

నా బ్లాగు పుట్టిన రోజు..

                                           

ఈ రోజు నా బ్లాగు పుట్టిన రోజు..
సరిగ్గా సంవత్సరం క్రితం నా రాతలు మొదలు పెట్టాను..
అప్పటివరకు వార్తాపత్రికలలో తప్ప అంతర్జాలంలో తెలుగు చుడలేదు.
పూల కోసం,మొక్కల కోసం గూగుల్ శోధనా యంత్రన్ని అడిగితే బ్లాగ్ల నందన వనాన్ని పరిచయం చేసింది..
కోతికి కొబ్బరికాయ దొరినట్లయ్యింది..
ఇక మొదలు ఎదో ఒకటి రాసేయడం..కామెంట్ల కోసం ఎదురు చూడటం..ఇదే వరస.:)
కానీ
ఎన్నెన్నో ఊసులు,అనుభూతులు ఇక్కడ పంచుకోవడం ద్వారా నిజంగా నాకు నేనే కొత్తగా కనబడ్డాను..:)
నా టపాలు ప్రొత్సహించీ..వ్యాఖ్యనించినా ప్రతి ఒక్కరికీ
ధన్యవాదాలతో
మీ
ధాత్రి..

ఆలోకయే శ్రీ బాల క్రిష్ణం...

ఆలోకయే శ్రీ బాల క్రిష్ణం..ఆలోకయే సఖీ 

 ఆలోకయే శ్రీ బాల క్రిష్ణం..

సఖీ ఆనంద సుందర తాండవ కృష్ణం

సఖీ ఆనంద సుందర తాండవ కృష్ణం

గోవత్స బృంద పాలక కృష్ణం  

కృత గోపికా చాల ఖేలన కృష్ణమ్

నంద సునందాది వందిత కృష్ణం

నంద సునందాది వందిత కృష్ణం

శ్రీ నారాయణ తీర్థ వరద కృష్ణమ్

మిత్రులందరికీ జన్మాష్టమి శుభాకాంక్షలు..

శతదళ శోభల 'బ్రహ్మ కమలం'

ఎన్నళ్ళనించో ఎదురుచూస్తున్న అద్భుతం నిన్న నా చిన్ని తోటలో జరిగింది.
క్రిందటి వర్షాకాలం బ్రహ్మ కమలం గురించి విని, చదివి ఎప్పుడెప్పుడు మొక్క తెచ్చుకుందామా అనుకుంటుండగా ఒక నర్సరీలో మొక్క దొరికింది..
మూడు సంవత్సరాలకు కానీ పూయదు అని చెప్పారు నర్సరీ వాళ్ళు.
మొన్న జూన్లో ఆశ్చర్యంగా ఆరు మొగ్గలు తొడిగాయి.  
నేను ఆనందపడేలోపు ఆ మొగ్గలు ఒక్కొక్కటీ రాలిపోతూ వచ్చాయి..ఒక్క మొగ్గ మాత్రం పెద్దది అవుతూ వచ్చింది.  
ఇది కూడా ఎక్కడ రాలిపోతుందో అని దానిని కంటికి రెప్పలా కాపాడుకుంటూ వచ్చాను.
మొగ్గ నిన్న ఉదయానికి బాగా పెద్దది అయ్యింది..పూయడానికి ఇంకా వారం పడుతుందేమోలే అనుకున్నాను.
కానీ నిన్న నేను ఆఫీసునించి ఇంటికి వచ్చేసరికి
ఆశ్చర్యం..ఒక అద్భుత పరిమళం..
చుస్తే విచ్చుకున్న బ్రహ్మ కమలం
ఇక ఆనందానికి అవధులు లేవు..
ఆ పరిమళం ,ఆ రేకుల సౌకుమార్యం నిజంగా అద్భుతం..
కొండవీటి సత్యవతి గారు 'మా గోదావరీ' బ్లాగులో దీనిని వెన్నెల పుష్పం అంటే అతిసయోక్తి కాదనిపించింది..

కౌరవుల పేర్లేమీ?? :)

ఇది నాకు అంతర్జాలంలో కనిపించింది..

మీతో పంచుకోవాలని..:)

శ్రీకారం(నా పాటకు)..

సంగీతంలో ఓనమాలు మాత్రమే తెలిసినదానను..
తప్పులుంటే తప్పక చెప్పండే...
:)

హై హై నాయకా..మన మాయాబజారుకి వీరతాడు..

ఈనాడు సౌజన్యంతో...
http://eenadu.net/news/newsitem.aspx?item=panel&no=3

అవును! అమ్మగా రాజీ పడలేను(కధ)

కారు ఆగింది.
"పదినిమిషాలలో వచ్చేయ్యాలి..అవతల చాలా పని ఉంది నాకు" అన్నరాయన .
"రాజీ రామ్మా ..శ్రావణి ఆంటీని ఎప్పుడూ అడుగుతావుగా.." అన్నాను ఆయన వళ్ళో ఉన్న నా కూతురిని అందుకుంటూ.
"పాప ఎక్కడికి ? ఆ అలగాజనం మధ్యలోకి నా కూతురు రాదు..నువ్వు కూడా త్వరగా వస్తే మంచిది" అన్నారు .
ఏంచేయలేక ఏడుస్తున్న పాపని కార్లోనే వదిలేసి కారుదిగి పందిట్లో అడుగు పెట్టాను.బొమ్మరిల్లులాంటి చక్కని పెంకుటిల్లు. చుట్టూ తోట ,మామిడిచెట్లు, బంధువుల హడావిడితో కళకళలాడిపోతుంది.ఆ ఇంటితో ఎన్నెన్నో జ్ఞాపకాలు తడుముతుండగా మెల్లగా లోపలికి వెళ్ళాను.
ఎదురుగా శ్రావణి వాళ్ళ అమ్మగారు ఒక పెద్ద బిందె పట్టుకొని ఎదురొస్తున్నారు.
"ఆంటీ బాగున్నారా? నేను గుర్తున్నానా? " అని పలుకరించాను ఆంటీని చేతిలో ఉన్న బిందెని అందుకుంటూ.
"ఎవరూ ??మల్లికేనా ??అమ్మా ఎన్నాళ్ళకి.? బాగున్నావురా తల్లీ? శ్రావణి మూడు రోజుల నించి కలువరిస్తుందమ్మా నువ్వు వస్తావో రావోనని..నీకు కూతురని విన్నాను ఎక్కడ??మీవారు ఎలా ఉన్నారమ్మ్మా?"
అని ప్రశ్నల వర్షం కురిపించారు ఆంటీ.ఆంటీ నన్ను గుర్తుపట్టినందుకు ఎంతో సంతోషమేసింది.ఎప్పుడో హైస్కూలు రోజుల్లో వస్తూ ఉండేదాన్ని శ్రావణి వాళ్ళింటికి .
"అంతా బాగున్నారాంటీ..పాపకి స్కూలు ఉంది.తీసుకురాలేదు.శ్రావణి పెళ్ళికి నేను రాకుండానా?ఇంతకీ ఎక్కడ పెళ్ళికూతురు?"
"మంగళ స్నానం చేయిస్తున్నారమ్మ.."అంటూ నా చెతిలో ఉన్న బిందెని అందుకొని లోపలికి వెళ్ళారు
"ఇంద ఈ టీ తాగుతూ ఉండు" అని చెప్పి,నన్ను ఒక రూంలోకి తీసుకెళ్ళి టీ గ్లాసు చేతిలో పెట్టారు.
వెంటనే అక్కడ ఉన్న టేబులు ఫేను నా వైపుకి తిప్పుతూ "ఏమనుకోకమ్మా..ఇల్లంతా ఇరుకు..నీకు కొంచెం ఇబ్బందే.అసలు నువ్వు మా ఇంటికి రావడమే ఆనందం "అన్నారు ఆంటి .
"అయ్యో అదేంటాంటీ అలా అంటారు.ఈ ఇల్లంటే నాకెంతిష్టమో మీకు తెలుసు కదా "అన్నాను
"బంగారుతల్లివి ఏమీ మారలేదు.ఇక్కడే కూర్చోమ్మా..పదినిమిషాలలో వచ్చేస్తుంది శ్రావణి". అంటూ ఆంటీ బయటకు వెళ్ళిపోయారు
"అమ్మో ఇంకా పదినిమిషాలా ?ఈయన ఎమంటారో "అనుకుంటూ అక్కడ ఉన్న ప్లాస్టిక్ కుర్చిలో కూర్చున్నాను.
శ్రావణి ,నా ప్రాణ స్నేహితురాలు.ఇద్దరం చిన్నప్పటినించి పదోతరగతి వరకు కలిసి చదువుకున్నాం.మా ఊరిలో ఒక్కటే స్కూలు అప్పట్లో.ఎన్ని కబుర్లో.కలిసి స్కూల్లో భోజనాలు,దాచుకున్న నెమలీకలు ,రాస్కున్న పాటలు, నా చిన్నతనంలో ఆనందం అంటే దానితో ఉన్నప్పుడే.మా ఇంటికి దాన్ని ఒకసారి తీసుకెళ్తే, అలగాజనాన్నంతా ఇంటికి తీసుకొస్తున్నానని దాని ముందె అమ్మ అరిచింది. పాపం అప్పటినించి మళ్ళీ రాలేదు ఇంటికి.పెళ్ళికి మాత్రం వచ్చింది.అప్పుడు దానికి ఎన్ని అవమానాలు జరిగుంటాయో  అది నోరు విప్పి చెప్పకపోయినా నేను ఊహించగలను. నన్ను కూడా స్కూలుకి ఒంటరిగా పంపేవాళ్ళు కాదు.స్కూలు అయిపోగానే డ్రైవెర్ వచ్చేవాడు.డ్రైవర్ వచ్చేవరకూ శ్రావణి వాళ్ళ ఇల్లు స్కూలు పక్కనే అవడంతో అక్కడే ఎదురుచూసేదాన్ని కారు కోసం.అప్పుడే ఆంటీ స్కూలునించి వచ్చిన నాకు ,శ్రావణికి,శ్రావణి తమ్ముడికీ కలిపి చిరు తిళ్ళు పెట్టేవాళ్ళు.వాళ్ళ నాన్నగారు మాతో ఆడుకొనేవారు.ఆ ఇద్దరి పిల్లల్తో నన్ను ఒక బిడ్డగానే చూసుకొనేవారు.ఎందుకో ఆ పసివయసులో శ్రావణి వాళ్ళింట్లోనే  ఉండాలనిపించేది.ఇల్లు అంటే ఎదో బెంగ.ఇంటికి వెళ్ళగానే అమ్మ కనిపించేది కాదు.ఆయా స్నానం చేయించేది.తర్వాత అన్నం పెట్టేది.ఆ తర్వాత అమ్మకి చూపించేది.అమ్మ ఒక ముద్దు పెట్టి,పంపించేది.ఆయా ఇంకో రూంలో నిద్రపుచ్చేది.ఇక నాన్నగారైతే ఎప్పుడో కాని కనిపించేవారు కాదు.ఎప్పుడూ జనంతో ఉండేవారు.తాతయ్య కూడా ఎప్పుడూ మంచంలోనే ఉండేవారు.
అలా,ఒంటరి బాల్యంలో మగ్గిపోతున్న నాకు ,శ్రావణి వాళ్ళింట్లో ఎంతో ఆప్యాయత దొరికేది.
హైస్కూలు అయిపోయిన తర్వాత ఎంత గోల చేసినా కాలేజీలో నన్ను చేర్పించలేదు.తర్వాత రెండు సంవత్సరాలకి పక్కఊరిలోనే  ఒక సంబంధం తీసుకొచ్చి అంగరంగవైభవంగా పెళ్ళి చేసారు.నా అత్తిల్లు కూడా పుట్టింటిలాంటిదె.మగాళ్ళకి వ్యాపారమే ప్రపంచం.భార్య అంటే పిల్లలు కనే యంత్రం.ఆడాళ్ళకి నగలు,చీరలు దిగేసుకొని పనాళ్ళతో ప్రతీపనీ  నిలబెట్టి చేయిస్తూ ,అధికార దర్పాన్ని ప్రదర్శించడమే పరమావధి.పెళ్ళైన సంవత్సరానికి రాజీ పుట్టింది.  నాకిష్టమైన పేరు కూడ పాపకు పెట్టుకోలేకపోయాను.వారెన్నడూ నా మన్సుని అర్ధం చేసుకొనే ప్రయత్నం కూడా చెయ్యలేదు.ఎప్పుడు ఒక మాట మాత్రం చెప్తారు."మనం ఊరి జమిందారులం.జమిందారి స్త్రీ ఎలా ఉండాలో తెలుసుకో.పరువు కాపాడూ" అని.పనివాళ్ళను నవ్వుతూ పలకరించినా పరువుపోతుందంటారు మా అత్తగారు.శ్రావణి పెళ్ళికి ఈమాత్రం రావడానికి..సవాలక్ష పిటీషనులు,పర్మిషన్లు..
శ్రావణి బాగా చదువుకుంది.మంచి ఉద్యోగం సంపాదించింది.అందరినీ ఒప్పించి ఇష్టపడిన వాడిని పెళ్ళి చేసుకుంటుంది.అది ఈ విషయం చెప్పినప్పటినించీ ఎంత ఆనందంగా ఉందో..నా జీవితానికి సంబంధించి అంతే ఆలోచన మొదలయ్యింది.ఇష్టపడి ఒక్క చీరన్న్నా కొనుక్కోలేని నేను,మనసు పడిన వాడిని మనువాడే స్వేచ్చ ఉన్న శ్రావణి.
ఇంత వ్యత్యాసానికి ఒక్కటే కారణం. అదే అవసారానికి మించి,పేరుకుపోయి,అహంకారాలను పెంచుతున్న అధికధనం.
చివరికి,నా పెళ్ళి కూడా,మామగారు ,నాన్నగారు కలిసి చేసుకున్న  వ్యాపార ఒప్పందం  అని తెలిసి కుమిలిపోతున్నాను.
అందుకే డబ్బు సరిపడా ఉంటే లక్ష్మి ..ఆధికధనం నా దృష్టిలోధనపిశాచి.
"ఏంటే కళ్ళళ్ళో నీళ్ళు" ఎదురుగా శ్రావణి.
ఆకుపచ్చ రంగు చీరలో సస్యలక్ష్మిలా మెరిపోతుంది.
దాని మొహంలో ఆనందం తెచ్చిన మెరుపు ముందు అది వేసుకున్న వంటిపేట చంద్రహారం వెల వెలబోతుంది
"ఏమీ లేదే.ఎంత అందంగా ఉన్నావో తెలుసా?"
"కళ్లళ్ళో నీళ్ళు ఎందుకో నాకు తెలుసు.కారులో పాప ఉందని తెలుసు.ఇక్కడ ఇంక ఉండే టైం నీకు లేదని నాకు తెలుసు."
ఫ్రాణ స్నేహితురాలు నా మనసు అలా చదివేస్తుంటే ఏమీ చెప్పలేక మౌనాన్ని ఆశ్రయించాను.
"నువ్వింక మారవా..?ఎన్నాళ్ళు ఇలా?..నీ సంగతి.సరే పాప సంగతి.తను కూడా నీలాగే ఏ ఆనందాలు లేక కుమిలిపోవాలా? ? కూతురిగా,భార్యగా,కోడలిగా నువ్వు రాజీ పడుతున్నావు. పడొచ్చ్చు..కానీ,తల్లిగా రాజీ పడకూడదే.ఒక్కటి మాత్రం గుర్తుంచుకో మనకున్నది ఒక్కటే జీవితం..సర్లే నువ్వు మాట్లడవులే కానీ ..కానీ ..ఇదిగో మా ఇద్దరి ఫోటో నీకోసమే తెచ్చాను.ఇంక బయల్దేరు.."అంది.
దానిని గట్టిగా కౌగలించుకొని బయటకు వచ్చేసాను.
అది అన్న మాటలు చెవుల్లో మారుమ్రోగుతున్నాయి..
"మనకి ఉన్నది ఒక్కటే జీవితం.అవును అమ్మగా నేను రాజీ పడలేను"  వెంటనే పాప విషయంలో నేనేం చేయగలనో భోధ పడింది
కారు దగ్గరికి నడిచాను.

"వచ్చావా? ఎంతసేపు..రా త్వరగా" విసుక్కున్నరాయన..
పాప ఇంకా ఏడుపు ఆపలేదు.
"పాపను ఇలా ఇవ్వండి..మేము ఇక్కడే ఉంటాము.మీరు పని చూసుకొని వచ్చేటప్పుడు రండి." అన్నాను కొంచెం బెరకుగా.
"అదేం కుదరదు..రా ముందు.."
"రాను..నా స్నేహితురాలి పెళ్ళి .నేను ,పాప ఉండీ తీరలి."అని ఖచ్చితంగా  చెప్పి పాపను తీసుకున్నాను.
డ్రైవర్ ముందు ఏమీ అనలేక కోపంగా చూసి ,ఆయన వెళ్ళిపోయారు.

ఇంటికి వెళ్ళాక ఏం జరుగుతుందో అని ఒక పక్క భయంగా ఉన్నా..సంతోషంతో కేరింతలు కొడుతున్న పాప ఆనందం దేన్నైనా ఎదుర్కోగలననే ధైర్యాన్నిచ్చింది.
అధికారం,డబ్బు,పరువు అనే కబంధహస్తాలలో నా చిట్టితల్లి నలిగిపోకూడదు.
అమ్మ నా విషయంలో చేసిన పొరపాటు పాపవిషయంలో జరగకూడదనే దృఢనిశ్చయం ఇంకా బలపడింది.






ధాత్రి....

నా కళ్యాణహేల..

కాలం నిజంగా మాయాజాలమే సుమా!

అప్పుడే,అప్పుడేనా..

ఆరు ఋతువులూ నవ్వేసాయా?? 

పన్నెండు మాసాలు దొర్లిపోయాయా?

మూడువందల అరవైయయుదురోజులూ అక్షరాలా అయిపోయాయా ?

అవ్వేళ,

అయిదు వసంతాల మన కల నిజమైన వేళ

పెళ్ళిపందిరిలో నాకు నువ్వు,నీకు నేను

కళ్యాణ తిలకాలతో ఒకరికొకరు కొత్తే కదా? 

మన మధ్య తెరచల్లా తొలగగానే... 

బిడియపు బరువున సోలిన మన కళ్ళు,

కనురెప్పల్ని పైకెత్తే మన ఆతురతలు,

నును సిగ్గుల మొగ్గలైన మన బుగ్గలు,

సొట్టల్లో దాక్కున్న్న బుగ్గన చుక్కలు, 

నీది నాకు నాది నీకు మత్రమే వినబడే మన గుండె సవ్వళ్ళు  

నిజమో కలగంటున్నమో అర్ధం కాకుండానే జరిపోతున్న తంతులు 

అంతా అయిపోయాక  అప్పగింతల వేళ 

పుట్టింటి కన్నీళ్ళకు కలగలిపిన నీ కల్లళ్ళో కన్నీటి చారిక మెరుపు,

అవును అది నాకు మెరుపే పుట్టింటి ఆప్యాయతకు తీసిపోనని కదూ అర్ధం. 

ఎవరూ చుడకుండా నువ్వు తుడిచెసుకున్నా,నన్ను తప్పించుకోగలవా??

అప్పుడు ధైర్యం చెప్పిన నీ చేతి ఆత్మీయ స్పర్శ 

ఇవన్నీ కళ్ళముందు ఇంకా మెరుస్తుండగానే..

మన కళ్యాణ రాగాలు చెవుల్లో మారుమ్రోగుతుండగానే ..

'గురువారం మార్చి ఒకటి కాస్త శుక్రవారం మార్చి ఒకటి అయిపోయిందా?

                              'వలపు గెలుపు ' కడు చిత్రంగా కాలాన్ని కరిగించేసింది కదూ !

ఈ సంధర్భంగా కల్యాణఘడియలు మీతో పంచుకోవాలనిపించిందిలా..:)

బ్రోచేవారెవరురా...

ఒకానొక ఆదివారం సాయంత్రం..
తెల్లారితే సోమవారం..ఆఫీసు..మేనేజరు..ఇష్యూషు..
గుర్తొచ్చి ఎంతసేపటికీ వదలని బెంగ.ఆ బెంగలో ఒక నిర్ణయం..పోనిలే రేపు త్వరగా వచ్చేద్దాం అనుకొని అలాగే దిగాలుగా పడుకొని
పొద్దున్న లేచి ఆఫీసుకి వెళ్ళీ,టీ బ్రేక్కి కూడా వెళ్ళకుండా పనంతా ముగుంచుకొని, అయిదున్నరకల్లా తట్ట బుట్ట సర్దేసి కేబ్ ఎక్కేసి ,ఆరు గంటలకల్లా
'ఎం ఎం టి యెస్'
స్టేషన్ కి వచ్చేసి..అక్కడ 'జే ఎన్ టి యు' వెళ్ళే  ఒక సర్వీసు ఆటో ఎక్కి కూర్చున్నాకా,
అప్పటిదాకా ఆఘమేఘాల మీద సాగిన మన ప్రయాణం కాస్త కుంటు పడుతుంది.

సర్వీసు ఆటో అంటే తెలియని వాళ్ళకి
(అసలు ఆటో అనగా అందులోను సర్వీసు ఆటో అనగా ఏమనగా
అనగనగా ఒక బుజ్జి ఆటో . ముచ్చటగా మూడే చక్రాలతో శోభిల్లే  త్రిచక్ర రధము . స్కూటర్కి ఎక్స్తెన్షన్ లాగాన్నమాట.రధసారధికి(డ్రైవర్) కాక వెనకాల ఇంకా ముగ్గురు కూర్చోవడానికి సౌకర్యంగా ఉంటుంది.

ఇంకా ఈ ఆటోలలో సర్వీసు ఆటోలు కలవు.ఇవి కూడా పసుపు రంగులో మూడే చక్రాలతో మామూలు ఆటోలకన్నా కొంచెం చిన్నవిగా ఉండును.ఇక్కడ ఆటోలో ముగ్గిరికే చోటు ఉన్నా రధసారధి  గారి మనసు చాలా విశాలమవటంచేత  ఎనిమిది మందికి (వెనకాల నలుగురు ఆడవాళ్ళు..ముందు ముగ్గురు మగవాళ్ళు)తక్కువ కాకుండా ఆటో కదలలేదు.మీరు సర్వీసు ఆటో ఎక్కినచో ఒక్కొసారి మీకు మూడు చేతులున్నట్లు ఇంకోసారి మీకు అసలు చేతులే లేనట్లు అనిపించి ఒక వింత అనుభవానికి గురి అయ్యెదరు.ఇక కాళ్ళు, అక్కడే ఎక్కడో ఉండును..ఎవరో ఒకరు తొక్కగానే ఎక్కడ ఉన్నయో ఖచ్చితముగా తెలియును.అంతవరకూ నిర్భీతిగా కూర్చున్నామనిపించుకొని మనదగ్గర ఉన్న పర్సు వగైరాలు మాత్రం జాగ్రత్తగా కనిపెట్టుకొని ఉండవలెను   )

అంచేత ఎనమండుగురూ ఆటో ఎక్కేవరకూ ఈగలు ..దోమలు బాగా  తోలుతూ మునిసిపాలిటీ వారికి సహకరించాలన్నమాట.
ఒక పది ఆటోలు వరసగా ఉంటాయి.ఒక ఆటో పూర్తి అయ్యిన తర్వాత ఇంకో ఆటో అన్నమాట.అన్ని ఆటోల్లోనూ అమ్మాయిలుంటారు వెనకాల సీట్లో కూర్చొని ముందు సీట్లొ వచ్చి కూర్చోని ఆటోని కదిల్చి జీవితానికి మోక్షాన్ని ప్రసాదించే "మగధీరుల " కోసం ఎదురు చూస్తూ ..
అలా వెనకనున్న అమ్మయిలలో నేనూ ఒకతెను .ముందు ఇంకా ముగ్గురు అబ్బయిలు రానిదే ఆటో కదలదు.ఒక లోకల్ ట్రైన్ వచ్చేసరికి బిల బిల మంటూ జనం బయటకు వస్తుంటే మమ్ము బ్రోచే నాధులెవరా అని ఎదురు చూడగా చూడగా ఒక ఇద్దరు వచ్చి ఆటో ఎక్కేయగానే హమ్మయ్య ఇంకా ఒక్కరే అని ఊపిరి తీసుకున్నానా?
ఆ ఒక్క మగాడు ఎంత సేపటికీ రాడే ..
దోమలు కూడా అయిపోయాయు ఆటోలో అందరూ కొట్టేసే సరికి.
ఆరున్నర ..ఆరునలభై ఊహూ .. ధీర ధురంధరుడు ఇంకా రాడే
నీరసం..కోపం...
ఇంతలో చీకటిలోనించి ఒక రూపం నేను కూర్చున్న ఆటో దిశగా వస్తుంది..
"అమ్మాయా?అబ్బయా?" నేను
ఆ రూపం దగ్గరవుతుంది..
"హమ్మయ్య అబ్బాయే..ఎక్కుతాడో లేడో..ఈ మగడు కూడా ఏ బైకో ఎక్కి వెళ్ళిపోతాడో? " నేను
వచ్చేస్తున్నాడు..ఇటువైపే ..

ఎక్కేస్తున్నాడు..ఎక్కేశాడు.
మగడు కాస్తా మగఢీరుడై ఆటొని కదిపాడు..
నాకు ఆనందంతో కల్లళ్ళో నీళ్ళు వచ్చాయి..

ఆ పురుషోత్తముని చూసి నా మది పరవశించి


"మగధీర నువ్వె ఆటో ఎక్కరా..
నువ్వు లేక ఆటో కదలలేదురా.."
(మగధీర నన్నే చేకొనరా పాట)

"పురుషోత్తమా ..
ఎదురుచూసితిమయ్యా మేము పురుషోత్తమా..
నువ్వు ఆటో ఎక్కవయ్యా కోనేటిరాయడా"

"ధీర ధీర
ఆటో కదలలేదురా
చేరరార శూర
సీటందుకో దొర
(సారీ అక్కడ సీటు ఉండదు పాపం) "


"కుంభి నికర కుంభస్థ గురు కుంభి వలయ పతి ఛత్రపతి
ఝంఝా పవన గర్వాపహర వింధ్యాద్రి  శమదృతి ఛత్రపతి
(అంటే ఏంటని అడక్కండి నాక్కూడా తెలీదు..)  "


అని
గతుకుల్లో ఎగిసిపడే ఆటో నా పాటలకు తాళం వేయగా, నాకు తోచిన పాటల పుష్పాలు..ఆటో దిగేవరకు మనసులోనే పాడేసుకుంటూ ఆ ధీరుని పదపద్మములకు అర్పించాను..

కలువలు పూయించండి

కలువ పూవులు,తామర పూవులు సాక్షాత్ లక్ష్మీ స్వరూపాలు,వీటిని దేవతా పుష్పాలు అంటారు కూడా.
వినయక చవితికి చిన్నప్పుడు మన ఊర్లో చెరువుల్లోంచి బోలెడన్ని పువ్వులు తీసుకొచ్చి పూజలు చేసేవారు కదా.
అలంటి కలువపూలు మన ఇంట్లో పూస్తే ఎలా ఉంటుంది భలే ఉంటుంది కదా..
దీనికి పెద్ద పెద్ద ఇళ్ళు,స్థలాలు అక్కర్లేదండోయ్.మనం ఉన్న చోటే ఒక పెద్ద ప్లాస్టిక్ తొట్టి పట్టే చోటు చాలు.కాకపోతే అక్కడ బాగా ఎండ మాత్రం పడేలా ఉండాలి.
ఒక పెద్ద ప్లాస్టిక్ తొట్టె తీసుకొండి.కింద చూపించిన పరిమాణంలో లేదా అంతకన్న పెద్దది మీ స్థలాన్ని బట్టి అన్నమాట.

ఇది నేను పెంచుతున్న కలువ పూల తొట్టి

ఇప్పుడు తొట్టిని సగం కంటే కొంచెం ఎక్కువ భాగన్ని నల్లమట్టితో నింపండి(ఎర్రమట్టి పనికి రాదు).తర్వత కలువ పూల మొక్కలను తొట్టి అంచుల దగ్గర పాతండి.అంటే మొక్క మొదలు తొట్టి అంచు దగ్గర ఉండాలి.ఆకులు లోపలికి తేలియాడేలా ఉండాలి.పైన చూపించిన తొట్టి పరిమాణానికి రెండు మొక్కలు పడతాయి.మొక్కలను పాతిన తర్వాత మట్టి పైన జాగ్రత్తగా గులకరాళ్ళను వెయ్యాలి.
ఇలా కలువ పూల తొట్టి సిద్ధమైపోయిందన్నమాట.
ఆహా అప్పుడే అయిపోలేదు.
ఇంటి  ముందు ఇలా నీరు నిలువ ఉంటే దోమల బెడద కదా..అందుకని ఇలా తొట్టి సిద్ధమైన ఒకటి రెండు రోజులకి నీళ్ళు బాగా తేరుకుంటాయి.అప్పుడు 'గప్పీస్'  అనే చిన్న చిన్న (అక్వేరియం షాపులలో దొరుకుతాయి) చేపలను తొట్టిలో వెయ్యండి.ఈ చేపలకు మేత ఎమీ అవసరం లేదు కానీ అప్పుడప్పుడు బిస్కట్ పొడిని వెయ్యండి. ఒక మూడు జతలు తెచ్చి వేస్తే చాలు బోలెడన్ని పిల్లల్ని పెట్టెస్తాయి.రంగుల రంగుల తోకలతో భలే ఉంటాయి.ఇవి ఒకటి నించి రెండు సెంటీమీటర్ల వరకు మాత్రమే పెరుగుతాయి.కలువ పూల తొట్టెలోనికి ఇవే అనువైనవి.

జాగ్రత్తలు
1.తొట్టెకి నిరంతరం ఎండ బాగా తగిలేలా చూసుకోవాలి.కానీసం రోజులో ఆరు గంటలు ఎండ తగిలితే పూలు బాగా పూస్తాయి.
2.పాడైపోయిన ఆకులను ఎప్పటికప్పుడు తొలగించాలి.
3.నీటీలో పెరిగే నాచు వంటి మొక్కలను కూడా ఎప్పటికప్పుడు తొలగించాలి.
4.చలికాలం వీటిని జాగ్రత్తగ్గా కాపాడుకోవాలి ఈ కాలంలో పువ్వులు పూయవు.ఆకులు కూడా చిన్నగా అయిపోతాయి

కలువ పువ్వుల మొక్కలు ఇప్పుడు రకరకాల రంగుల్లో నర్సరీలలో దొరుకుతున్నాయి.ఇప్పుడు చలికాలం వెల్ళిపోతుంది కదా..
ఇంకెందుకాలశ్యం? కలువ పూల తొట్టిని పెట్టేసి ..లోగిలిలో పూచిన కలువలను చూస్తూ పుస్తకాలే చదువుకుంటారో.."కెరటాల వెలుగు చెంగలువా" అని పాడుకుంటూ...కాఫిలే తాగుతారో..కెమేరా పట్టుకొని వాటి చుట్టూ తిరుగుతారో..వాటి అందానికి వాటినే చుస్తూ ఇవన్నీ మర్చిపోతారో మీ ఇష్టం ..:))

నా గృహ హరిత సీమ

ఎప్పుడెప్పుడా అని ఎదురు చూసిన హార్టి ఎక్స్పో అయిపోయిది.
ఎప్పుడో అయిపోయింది ఈ పిల్ల ఇప్పుడే నిద్రలెచినట్టుంది అని తిట్టుకోకండి మరీ
బుసీ అన్ననుగా..;)
ఎమిటో ఎక్స్పో ఎప్పుడు జరుగుంతుందా అని అంతర్జాలంలో ఎంత వెదికినా సమాచారం దొరకలేదు.ఇక ఈ ప్రదర్శన ఫోటోలు ప్రతి ఏడూ పెట్టి ఆనందింపజేసే తృష్ణ గారి ద్వారా ఆ వివరాలు కనుక్కున్నాను.
జనవరి 26 నించి మొదలయ్యింది.మేము 27 న వెళ్ళాము. ఆదివారం కావడంతో బాగా రద్దిగా ఉంది.అయినా అన్ని మొక్కలు చూశాను కానీ ఊహించినంత ఆకట్టుకోలేదు నన్ను.మాములుగా నర్సరీలలో దొరికే మొక్కలే కానీ ధరలు మాత్రం చుక్కలనంటుతున్నాయి.ప్రత్యేకమైన మొక్కలు అంటే బొన్సాయ్  మొక్కలు,ఆర్కిడ్లు చెప్పుకోవచ్చు.
అందుకే ఈ ప్రదర్శనలలో తప్ప మమూలుగా నర్సరీలలో దొరకని ,నాకెంతో ఇష్టమైన ఆర్కిడ్ మొక్క తీసుకున్నాను.
వంగపండు తెలుపు రంగుల మేళవింపులో భలే ఉంది కదా.దీనిని పెంచడం కూడా చాలా సులభం.ముఖ్యంగా ఇది ఇండోర్ మొక్క కాస్తంత నీరెండ ఒక అరగంట అయినా చాలు హాయిగా బ్రతికేస్తూ పువ్వులు పూస్తుంది.

ఒక చోట మాత్రం మరువం మొక్కలు చాలా ఎక్కువగా ,ఆరోగ్యంగా ఉన్నాయి.ఇక కొనకుండా ఉండగలమా??

అలా రెండు మొక్కలు మాత్రమే కొని వచ్చేసాం.కానీ మొక్కలు కొంటూ ఆనందపడుతున్న అంతమందిని చూస్తే మాత్రం భలే అనిపించింది.
నాకైతే ఇంకా చాలా మొక్కలు కొనలనే కానీ "అమ్మా మీ హరితవిప్లవాన్ని వనసీమలకు పోయి కొనసాగించండి.. అర్భక జీవిని నేనెంతా?నా ఇల్లెంతా? మీ మొక్కలకు నీళ్ళు నేను ఇచ్చుకోలేను తల్లీ "
అని ఇప్పటికే వగచి విలపించే  మా ఇంటి ఓనరుగారుగారి దీన వదనం ఒకసారి గుర్తొచ్చేసరికి ఆగిపోయాను.:P
అయినా ఎదో నా పరిధిలో విప్లవానీ కొనసాగిస్తున్నానే  అనుకోండి.;)
ఎలగో ఇంత దూరం వచ్చారు కదా .మా ఇంటి మొక్కలను పలరించేసి వెల్లండి మరీ

పైన్నించి అల్లిబిల్లిగా అల్లుకుపోతున్న ఈ లతను చూశారా?ఇది చిలకడ దుంప మొక్క తెలుసా? ఎంతో అందంగా ఉండే ఈ ఇండోర్ మొక్కను మీరు పెంచాలనుకుంటున్నారా అయితే తృష్ణ గారి బ్లాగుకి  వెళ్ళాల్సిందే ..:)

కిందనించి పైకి అల్లుకొస్తున్న ఈ మనీ ప్లాంట్ చూసారా?? దీనికి చాలా అంటే చాలా పెద్ద కధ ఉందన్నమాట.అది ఇంకో టపాలో చెప్తానేం 

ఫెంగ్షుయ్ మీద నమ్మకంతో కాదు కానీ ఈ మొక్క అంటే నాకు భలే ఇష్టం.రెండు రోజులకొకసారి నీళ్ళు మారుస్తూ ఉంటే చాలు హాయిగా పెరిగేస్తుంది ..ఏ మంచం పక్కనో పెట్టుకుంటే నిద్రలేవగానే పచ్చగా కళకళలాడుతూ మిమ్మల్ని పలుకరిస్తుంది.ఎవరికైనా బహుమతిగా ఇవ్వడానికి కూడా భలేగా ఉంటుంది.

ఇవి బాల్కనీలోని మొక్కలు..మందారం,బ్రహ్మ కమలం(ఇంకా పువ్వులు పూయలేదు),నందివర్ధనం వగైరాలు.

ఆ చిన్న చిన్న మొక్కల్లేని కుండీలున్నయే వాటిల్లో మొన్న ప్రదర్శనలో రజనీగంధ మొక్క దుంపలు అమ్ముతుంటే తెచ్చి వేశాను మరి ఎప్పుడు మొలకలు వస్తాయో చూడాలి.

ఈ కలువపూల తొట్టి ఉందే దీనికోసం మా ఆయన ప్రాణాలు తొడేసాను..:)

చలికాలం కదా ఇప్పుడు పువ్వులు రావట్లేదు.ఇదిగో మొన్న నవంబరులో పూచిన పువ్వు

ఇవండీ నా హరిత నేస్తాలు.మీరు గమనించారో లేదో ఎక్కువగా ఇండోర్ మొక్కలు ఉన్నాయి.అవును మరీ అవి అయితే మా ఓనరుగారికి కనిపించవు కదా.:) 

ఇంతకీ నేను వెతుకుతున్న కాసియా జవానికా మొక్క దొరకలేదు ప్రదర్శనలో ..:((

ఇంక ప్రదర్శన కి సంభందించిన ఫోటోలు తృష్ణ గారి బ్లాగులో  చూసేసీ ఆనందించేయండి .

ప్రేమలో పడ్డాను

అవును నిజమండి.
అలాగిలా కాదు పీకల్లోతు ప్రేమలో

పెళ్ళైన భారతనారీపతివ్రతాసాధ్వీశిరోమణివనుకుంటుంటే  ఈ ప్రేమేమిటో?నువ్వేదో మంచి పిల్లవనుకున్నామని దండకము మొదలు పెట్టేముందు ఒక్కసారి టపా పూర్తిగా  చదవ మనవి.
నేను ప్రేమలో పడింది ఇదిగో దీనితో..

తెలుపు,గులాబీ,వంగపండు రంగులు రకరకాలుగా మేళవించి గుత్తు గుత్తులుగా పూసే ఈ పువ్వులు నా మనసు దోచేసుకున్నాయి.కాసియా జవానికా అంట ఈ మొక్క పేరు.ఈ మొక్క ఎలగయినా పట్టేయాలని గూగులమ్మను అడిగితే,అమేరికా వంటి దేశాలలో ఆన్లైన్లోనే   దొరికేస్తున్నాయి కానీ ఇక్కడ దొరకడం లేదు..వరసగా ఇక్కడ ఉన్న నర్సరీలన్నింటికీ ఫోను చేస్తుంటే ఎన్ని మొక్కలు కావలి అంటారు..ఒక్కటంటే ఒక్కటేనండి అన్నామనుకోండి.."కడియం నించి తెప్పించాలండి..ఒక్కటైతే తెప్పించలేము" అని చెప్పేస్తున్నారు..:(
నేను ఊరుకుంటానా??వారాంతంలో దీని వెతుకులాటే నా పని.ఇంకా మా సారుకి చెప్పలేదు.చెప్తే,
"దేవీ
నీకేల ఈ పనికిమాలిన తపన
దేనికోసం ఈ సోధన.
నాకు తీరని వేదన.??"
అని లబోదిబోమంటారు.:D
చూశారా నన్ను అనవసరంగా అపార్ధం చేసుకున్నారు.
ఈ పాపం ఊరికే పోదు..మొక్క దొరకాలని నన్ను (నాకు తెలిసేలా..;)) ఆశీర్వదించి పాపానికి పరిహారం చేసుకుంటేనే,ఒక పూట నూనె వేపుడు(నరకంలో) తగ్గుతుంది:)

విశేషాలేంటంటే...!

పండక్కి ఊరెళ్లొచ్చేశానోచ్..
మరి విశేషాలన్నీ మీకు చెప్పాలి కదా..
లేదు లేదు చెప్పను..చూపిస్తాను..
మౌస్ చక్రంపైన వేలు పెట్టి నాతో పాటూ కిందకి జారిపోండి మరి..:)

ఇంటికి వెళ్ళే దారిలో:

ఊరిలోకి ప్రవేశించాక ఇంకొక అయిదు నిమిషాలలో ఇల్లు వచ్చేస్తుందనగా..
ఆత్మీయంగా పలకరించే గోదారి గాలి ఎంత హాయో..:))

ఊడుపులు తీస్తున్నారు కనిపిస్తుందా??

ఆ పడవ ఎప్పుడూ అక్కడ అలానే ఉంటుంది.ఈ చోటంటే నాకు భలే ఇష్టం

మంచు కురిసేవేళలో:

ఉదయాన్నే నేను,నాన్నగారు,చెల్లి,శ్రీవారు వాకింగ్కి వెళ్ళాం..ఆ ఉషోదయపు అందాలు

 కుప్పనూర్చిన వడ్లు తినవచ్చిన చిగురాకులలో చిలకమ్మ కనిపిస్తుందా??

ఇవి గ్రామఫోన్ పువ్వులు.తూటు పువ్వులు అని కూడా అంటారు

పెరటి అందాలు:

పెరట్లో అమ్మ నాన్నా పెంచుకొనే మొక్కలు..ఎన్నెన్ని మొక్కలో..ఎన్నెన్ని పువ్వులో..వాటిలో కొన్ని

తులసీ వనం

ఈ మామిడి చెట్టు పళ్ళు ఎంత బాగుంటాయో

సంక్రాంతి ముగ్గులు:

చెల్లి చేసిన గొబ్బెమ్మలు..సున్నుండల్లాగా ఉన్నాయని తెగ ఆట పట్టించాం:)

గొబ్బెమ్మలు పెడుతున్న నేను చెల్లి.

ఇది సంక్రాంతి గొబ్బెమ్మ

నేను వేసిన సంక్రాంతి రంగవల్లి

ఇవండీ సంక్రాంతి కబుర్లు..హమ్మయ్య మీతో పంచేసుకున్నాను.ఇప్పుడు మనసుకు హాయిగా ఉందనుకోండి..:))